ไมโครชิปส่งผลให้อัตราการส่งคืนสัตว์ที่พักพิงแก่เจ้าของสูงขึ้น

จากการวิจัยพบว่าอัตราการส่งคืนเจ้าของสำหรับแมวนั้นสูงกว่า 20 เท่าและสำหรับสุนัข 2 ½ เท่าสำหรับสัตว์เลี้ยงที่มีไมโครชิปสูงกว่าอัตราการส่งคืนแมวและสุนัขจรจัดทั้งหมดที่เข้ามาในศูนย์พักพิง “นี่เป็นครั้งแรกที่มีข้อมูลที่ดีเกี่ยวกับความสำเร็จของศูนย์พักพิงในการหาเจ้าของสัตว์เลี้ยงด้วยไมโครชิป” ลินดา ลอร์ด ผู้เขียนนำงานวิจัยและผู้ช่วยศาสตราจารย์ด้านเวชศาสตร์ป้องกันสัตว์แห่งมหาวิทยาลัยโอไฮโอสเตตกล่าว “เราพบว่าศูนย์พักพิงทำได้ดีกว่าที่พวกเขาคิดไว้มากในการส่งคืนสัตว์ที่มีไมโครชิปให้กับเจ้าของ” ลอร์ดกล่าวว่าแม้ว่าประชาชนชาวอเมริกันจะยังไม่ยอมรับการปฏิบัตินี้ แต่การศึกษานี้ชี้ให้เห็นว่าเจ้าของสัตว์เลี้ยงควรคำนึงถึงการฝังไมโครชิพสัตว์เลี้ยงของพวกเขา อย่างไรก็ตาม เธอยังตั้งข้อสังเกตด้วยว่าไม่มีการระบุสัตว์ใดจะมีประสิทธิภาพมากไปกว่าการติดป้ายบนปลอกคอที่มีชื่อสัตว์เลี้ยงและหมายเลขโทรศัพท์ของเจ้าของ ไมโครชิปสัตว์ถูกฝังไว้ที่สำนักงานสัตวแพทย์หรือศูนย์พักพิง และมีหมายเลขเฉพาะที่เปิดเผยเมื่อสัตว์เลี้ยงถูกสแกนโดยเครื่องตรวจจับไมโครชิป หมายเลขตรงกับข้อมูลติดต่อที่เจ้าของลงทะเบียนกับผู้ผลิตไมโครชิป “ในการศึกษานี้ สาเหตุใหญ่ที่สุดที่หาเจ้าของไม่ได้ก็เพราะหมายเลขโทรศัพท์ที่ไม่ถูกต้องหรือขาดการเชื่อมต่อในฐานข้อมูลการลงทะเบียน” ลอร์ดกล่าว “ชิปนี้ดีพอๆ กับความสามารถของฉันในฐานะเจ้าของสัตว์เลี้ยงในการทำให้ข้อมูลของฉันเป็นปัจจุบันอยู่เสมอในรีจิสทรี” งานวิจัยนี้ตีพิมพ์ในวารสาร Journal of the American Veterinary Medical Associationฉบับล่าสุด สำหรับการศึกษานี้ ศูนย์พักพิง 53 แห่งใน 23 รัฐตกลงที่จะเก็บรักษาบันทึกรายเดือนเกี่ยวกับสัตว์ที่มีไมโครชิพที่ถูกนำเข้ามายังศูนย์ฯ เฉพาะศูนย์พักพิงที่ทำการสแกนไมโครชิปบนสัตว์ทุกตัวโดยอัตโนมัติเท่านั้นที่มีสิทธิ์เข้าร่วม โดยรวมแล้วพบเจ้าของถึงร้อยละ 72.7 ของสัตว์ที่มีไมโครชิป ในจำนวนนี้พบว่า 73.9 เปอร์เซ็นต์ของเจ้าของต้องการให้สัตว์เหล่านี้กลับบ้าน ข้อมูลถูกรวบรวมตั้งแต่เดือนสิงหาคม 2550 ถึงมีนาคม 2551 ศูนย์พักพิงรายงานผลลัพธ์ของสัตว์ ไมโครชิป ทั้งหมด 7,704 ตัว สัตว์จรจัดมีจำนวนมากกว่าครึ่งหนึ่งของสัตว์ที่ติดตามในการศึกษาเล็กน้อยหรือ 53 เปอร์เซ็นต์ ประมาณร้อยละ 42 ของสัตว์ถูกเจ้าของยอมจำนน และไม่ได้รวมอยู่ในอัตราการส่งกลับคืนสู่เจ้าของ ไมโครชิปส่วนใหญ่ – 87 เปอร์เซ็นต์ – ถูกตรวจพบระหว่างการสแกนเมื่อสัตว์เหล่านั้นเข้ามาในศูนย์พักพิง ประมาณร้อยละ 10 ถูกตรวจพบในระหว่างการประเมินทางการแพทย์ และประมาณร้อยละ 2 1/2 ถูกตรวจพบก่อนที่สัตว์จะถูกกำหนดให้ทำการการุณยฆาตหรือในเวลาอื่น “เราสามารถย้อนรอยข้อมูลนี้และระบุได้ว่า 12 เปอร์เซ็นต์ของไมโครชิปจะพลาดไปหากไม่มีการสแกนหลายครั้ง” ลอร์ดกล่าว “เรารู้จากการศึกษาก่อนหน้านี้ว่ามีเครื่องสแกนที่ดีในตลาดที่สามารถอ่านความถี่ของไมโครชิปทั้งหมดได้ แต่เช่นเดียวกับเทคโนโลยีใด ๆ ก็ไม่ 100 เปอร์เซ็นต์ ปัจจุบันศูนย์พักพิงหลายแห่งสแกนหลายครั้ง” โดยรวมแล้วพบเจ้าของถึงร้อยละ 72.7 ของสัตว์ที่มีไมโครชิป ในจำนวนนี้พบว่า 73.9 เปอร์เซ็นต์ของเจ้าของต้องการให้สัตว์เหล่านี้กลับบ้าน “มีที่ว่างสำหรับการปรับปรุงหรือไม่? อย่างแน่นอน” พระเจ้าตรัส “เราต้องให้ความสำคัญอย่างยิ่งที่จะไม่แยกขั้นตอนการฝังไมโครชิปออกจากการลงทะเบียน สัตวแพทย์มีโอกาสที่ดีในการตรวจสุขภาพประจำปีเพื่อสแกนไมโครชิปและเตือนเจ้าของถึงความจำเป็นในการให้ข้อมูลล่าสุดในทะเบียน ในทำนองเดียวกัน เมื่อศูนย์พักพิงฝังไมโครชิป พวกเขาจำเป็นต้องบอกผู้รับเลี้ยงว่ามันทำงานอย่างไร และต้องแน่ใจว่าข้อมูลอยู่ในทะเบียนก่อนที่สัตว์จะออกจากอาคาร” ในกรณีของการศึกษาที่ไม่พบเจ้าของ สาเหตุรวมถึงหมายเลขโทรศัพท์ที่ไม่ถูกต้องหรือถูกตัดการเชื่อมต่อ (ร้อยละ 35.4) เจ้าของไม่สามารถโทรกลับหรือตอบจดหมาย (ร้อยละ 24.3) ไมโครชิปที่ไม่ได้ลงทะเบียน (ร้อยละ 9.8) หรือไมโครชิปที่ลงทะเบียนแล้ว ในฐานข้อมูลที่แตกต่างจากผู้ผลิต (ร้อยละ 17.2) ลอร์ดกล่าวว่าคนส่วนใหญ่ที่ได้รับไมโครชิปสำหรับสัตว์เลี้ยงจะลงทะเบียนข้อมูลการติดต่อกับผู้ผลิตชิป แต่เจ้าของสัตว์เลี้ยงก็สามารถจดทะเบียนกับบริษัทอื่นได้เช่นกัน นอกจากนี้ ศูนย์พักพิงสัตว์หลายแห่งยังมีฐานข้อมูลการลงทะเบียนไมโครชิปของตนเอง