ศึกษาเกี่ยวกับลิง

นักจิตวิทยาใช้กลอุบายอันว่องไวที่เรียกว่าเฟรนช์ดรอป ซึ่งวัตถุดูเหมือนจะหายไปเมื่อผู้ชมสันนิษฐานว่าวัตถุนั้นถูกหยิบออกมาจากมือข้างหนึ่งโดยใช้นิ้วหัวแม่มือที่ซ่อนอยู่ของอีกข้างหนึ่ง การศึกษาที่ดำเนินการในห้องปฏิบัติการ Comparative Cognition Lab ของมหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ พบว่าลิงที่ไม่มีนิ้วหัวแม่มือข้างเคียงไม่ได้ตกหล่นในข้อสันนิษฐานนี้ โดยอยู่อย่างชาญฉลาดในการหาของอร่อยที่นักมายากลพยายามทำให้หายไป การวิจัยชี้ให้เห็นว่าการแบ่งปันความสามารถทางชีวกลศาสตร์อาจจำเป็นสำหรับการคาดคะเนการเคลื่อนไหวของแขนขาเดียวกันในบุคคลอื่นได้อย่างแม่นยำ สิ่งนี้เป็นจริงแม้เมื่อการทำนายที่แม่นยำดูเหมือนจะจบลงด้วยความงุนงงจากมือของนักเล่นกลลวงตา การศึกษาได้รับการตีพิมพ์ในวารสารCurrent Biology “นักมายากลใช้เทคนิคที่ซับซ้อนเพื่อหลอกล่อผู้สังเกตการณ์ให้ประสบกับสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ เป็นวิธีที่ดีในการศึกษาจุดบอดของความสนใจและการรับรู้” ดร. อีเลียส การ์เซีย-เปเลกริน ผู้ฝึกฝนเวทมนตร์มานานนับสิบปีและดำเนินการทดลองกล่าว ปริญญาเอกของเขาที่เคมบริดจ์ "การสืบสวนว่าสัตว์จำพวกไพรเมตสัมผัสกับเวทมนตร์ได้อย่างไร เราสามารถเข้าใจมากขึ้นเกี่ยวกับรากเหง้าทางวิวัฒนาการของความบกพร่องทางสติปัญญาที่ทำให้เราเผชิญกับเล่ห์เหลี่ยมของนักมายากล" การ์เซีย-เปเลกริน ซึ่งเพิ่งได้รับการแต่งตั้งเป็นผู้ช่วยศาสตราจารย์กล่าวว่า "ในกรณีนี้ การใช้ความสามารถแบบแมนนวลทำให้เกิดการกระทำ เช่น การถือสิ่งของระหว่างนิ้วกับนิ้วหัวแม่มือ เป็นสิ่งที่จำเป็นสำหรับการทำนายผลกระทบของการกระทำนั้นต่อผู้อื่นหรือไม่" มหาวิทยาลัยแห่งชาติสิงคโปร์. การโยนของฝรั่งเศสมักเป็นกลอุบายแรกที่นักมายากลรุ่นใหม่พยายามฝึกฝน เหรียญจะแสดงในมือเดียว มืออีกข้างเอื้อมไปคว้ามันไว้ ฝ่ามือของมือสองข้างหันเข้าด้านใน โดยที่นิ้วหัวแม่มือของนักมายากลซ่อนอยู่หลังนิ้วมือ ผู้ชมรู้ว่านิ้วหัวแม่มือกำลังซุ่มอยู่ -- พร้อมที่จะจับ -- ดังนั้นถือว่าเหรียญถูกยึดไปแล้วเมื่อมองไม่เห็นอีกต่อไป ความสนใจของพวกเขาติดตามเข็มวินาที แต่พบว่ามันว่างเปล่าที่ "การเปิดเผย" หมอผีได้แอบหย่อนเหรียญลงในฝ่ามือเดิม อาหารอันโอชะถูกแทนที่ด้วยเหรียญสำหรับ ลิง และให้เป็นรางวัล แต่ถ้าสัตว์เหล่านั้นเดามือถูกเท่านั้น นักวิทยาศาสตร์คาดการณ์ว่าลิงที่มีนิ้วหัวแม่มือตรงข้ามกันจะทำหน้าที่เหมือนมนุษย์: สมมติว่านิ้วหัวแม่มือที่ซ่อนอยู่จับสิ่งของและเลือกมือผิด พวกเขาทำการทิ้งลิงฝรั่งเศส 24 ตัวซ้ำแล้วซ้ำเล่า คาปูชินแปดตัวตื่นตากับถั่วลิสง ลิงกระรอกแปดตัวกับหนอนใยอาหารแห้ง และมาร์โมเซ็ตแปดตัวกับมาร์ชเมลโลว์ คาปูชินมีชื่อเสียงในด้านความคล่องแคล่ว และใช้เครื่องมือหินในการกะเทาะถั่วในป่า พวกมันสามารถกระดิกนิ้วแต่ละนิ้วได้ และมีนิ้วหัวแม่มือที่อยู่ตรงข้ามกันได้ ทำให้ "จับได้อย่างแม่นยำ" ระหว่างนิ้วโป้งกับนิ้วชี้ พวกคาปูชินถูกฝรั่งเศสหลอกเป็นประจำ (81% ของเวลาทั้งหมด) ส่วนใหญ่พวกเขาเลือกเข็มวินาทีที่ว่างเปล่า และประสบกับปัญหาถั่วลิสงขาดแคลน ลิงกระรอกมีความคล่องแคล่วน้อยกว่าคาปูชินมาก มีการหมุนนิ้วหัวแม่มือจำกัด แต่สามารถต่อต้านนิ้วหัวแม่มือได้ เช่นนี้ พวกเขายังคงคุ้นเคยกับนิ้วหัวแม่มือที่ซ่อนอยู่โต้ตอบกับนิ้ว อย่างไรก็ตาม พวกมันไม่สามารถ 'จับได้อย่างแม่นยำ' ในลักษณะเดียวกับคาปูชินและมนุษย์ ลิงกระรอกมักถูกหลอกโดยหนอนใยอาหารซึ่งดูเหมือนว่าจะหายไปแล้ว (93% ของเวลาทั้งหมดถูกหลอก) Garcia-Pelegrin กล่าวว่า "ลิงกระรอกไม่สามารถจับได้อย่างแม่นยำเต็มที่ แต่พวกมันก็ยังถูกหลอกอยู่ดี นี่แสดงให้เห็นว่าลิงไม่จำเป็นต้องเชี่ยวชาญในการเคลื่อนไหวเพื่อทำนาย แค่ทำได้คร่าวๆ เท่านั้น" Garcia-Pelegrin กล่าว มาร์โมเสทไม่มีนิ้วหัวแม่มือตรงข้ามกัน นิ้วหัวแม่มือของพวกเขาจัดแนวกับนิ้วของพวกเขาเพื่อสร้างตัวเลขห้าหลักที่เท่ากัน เหมาะสำหรับการปีนลำต้นของต้นไม้หนา Marmosets ไม่ค่อยถูกดึงดูดด้วยเวทมนตร์ (เพียง 6% ของเวลาทั้งหมด) พวกเขาเพียงแค่เลือกมือที่วางมาร์ชเมลโล่ในตอนแรกและติดอยู่กับมัน งานก่อนหน้านี้ของทีมเคมบริดจ์แสดงให้เห็นว่าสปีชีส์ที่ไม่มีมือเลย ในกรณีนี้คือนกจากตระกูลนกคอร์วิด (corvid) ซึ่งก็คือนกยูเรเชียนเจย์ (Eurasian jays) เลือกแบบเดียวกับลิงมาร์โมเซ็ตเมื่อเผชิญกับการลดลงของฝรั่งเศส ทีมยังพยายามทำให้กลอุบายเป็นโมฆะด้วยการส่งต่อแบบมือต่อมือจริง ๆ แทนที่จะส่งผิดด้วยการดรอปของฝรั่งเศส ครั้งนี้ ลิงคาปูชินและลิงกระรอกคาดการไว้ถูกต้องและกินหมด แต่มาร์โมเซ็ตพลาด ในที่สุด นักวิทยาศาสตร์ก็ได้คิดค้นการหยดแบบฝรั่งเศสในแบบฉบับของพวกเขาเอง ซึ่งพวกเขาเรียกว่า "Power drop" มันใช้การกระทำด้วยมือที่ลิงทุกสายพันธุ์สามารถทำได้ - โดยพื้นฐานแล้วคือการกำหมัดเต็มกำปั้น การลดพลังงานหลอกลิงทุกสายพันธุ์เป็นส่วนใหญ่ “มีหลักฐานเพิ่มมากขึ้นว่าระบบประสาทส่วนเดียวกันที่ใช้เมื่อเราแสดงการกระทำนั้นจะทำงานเมื่อเราดูการกระทำนั้นโดยผู้อื่น” ศ.นิโคลา เคลย์ตัน FRS ผู้เขียนอาวุโสของการศึกษาจากภาควิชาจิตวิทยาของเคมบริดจ์กล่าว "การสะท้อนนี้ในระบบประสาทของเราอาจอธิบายได้ว่าทำไม French drop ถึงได้ผลกับลิงคาปูชินและลิงกระรอก แต่ไม่ใช่กับลิงมาร์โมเซ็ต" "มันเกี่ยวกับศูนย์รวมของความรู้" เคลย์ตันกล่าวเสริม "การเคลื่อนไหวของนิ้วและนิ้วหัวแม่มือช่วยกำหนดวิธีคิดและสมมติฐานที่เราตั้งขึ้นเกี่ยวกับโลก ตลอดจนสิ่งที่ผู้อื่นอาจเห็น จดจำ และคาดการณ์ตามความคาดหวังของพวกเขา" "งานของเราเพิ่มความเป็นไปได้ที่น่าสนใจที่ความสามารถทางกายภาพโดยธรรมชาติของแต่ละบุคคลมีอิทธิพลอย่างมากต่อการรับรู้ ความจำเกี่ยวกับสิ่งที่พวกเขาคิดว่าเห็น และความสามารถในการทำนายการเคลื่อนไหวด้วยตนเองของคนรอบข้าง"